Gözünden dinlerim Senicilerden: Ramin Djawadi


“Nefes almaktır müzik” derler, aslında pek çokları için asla bir abartı değildir bu söz, nefes almayı başarabilenlerin, hayatına devam edebildiği bir ortamda müziğe verilen “ehemmiyet”in büyüklüğüne bir işarettir sadece. Ha, hak edilmiş midir? Bu blog’u okuyorsanız eğer, fazlasıyla hak ettiğini düşünenlerden olduğunuzu öngörebilirim. 

Müziğin gözle görülebildiği anlara Amerikalılar “soundtrack” Türkler ise “film müziği” diyorlar. İşin içine “milliyet ögesi” karıştırmadan o eşsiz anların değerini hayal etmenizi isterim şimdi. Hangilerini mi? Mesela, bir film karesini, o anı anlamlandıran müziği, beynimizdeki müzik setinde ardı ardına çalar dururuz, ya da kimi zaman duyduklarımızı gözümüzün önünde konumlandırırız. Ne şekilde olursa olsun, tutkulu bir aşk gibidir; gözle kulağın ilişkisi. Tabii bu “aşk”ın niceliğine bir nevi karar verenler de vardır. Ailelerden bahsetmiyorum tabii ki. Bahsettiğim şey… IŞIKLARR! 

Bugünün spot ışıkları: Ramin Djawadi’yi gösteriyor. Ramin Djawadi’yi duymayanlardansanız Person of Interest, Game Of Thrones, Medal Of Honor, Iron Man veya Prison Break’ten en az birini veya birkaçını duyduğunuza eminim. Hala hiçbir fikriniz yoksa, bu yazıyla birlikte artık haberiniz oldu! Pek çokları için fazla anlamlar taşıyan film ve dizi müziklerinin son dönemde –benim gördüğüm- en yetenekli bestecisi ki, yazımıza konu olmasının nedeni de bu zaten. Tabii ki görsellik ve müzik ilişkisi denildiğinde bu “ilişkinin uzmanları” arasında akla gelen birçok başarılı ismi sayabiliriz. En başta, üstad Hans Zimmer önderliğinde Dany Elfman, Eric Serra, James Horner, Klaus Badelt… gibi bir solukta sayabileceğimiz isimlerin hakkını elbette saklı tutuyoruz. Ancak son dönemde, bu bir solukta sayılan isimler arasında, parlayan bir ismi, Ramin Djawadi’yi biraz anlatmalı derim. 

Peki, Ramin Djawadi kimdir? sorusunu detaylandırmaya geldiğimizde; Ramin, 1974’ün Almanya’sında, İranlı bir baba ve Alman bir anneye sahip bir çocuk olarak dünyaya gelmiş. Sadece dünyaya geldiği anla birlikte, Doğu ve Batı’nın en kadim kültürlerinin tuhaf bir bileşkesi olacağının mesajını da beraberinde getirmiş. Ramin Djawadi kendisiyle ilgili bahsederken, Beethoven ve Mozart’la büyüdüğünü, müziğin doğduğu andan itibaren hep evin içinde var olduğunu söylüyor. Hatta anılarıyla ilgili bir anekdot anlatırken, babasıyla arabada yolculuklarında, kasetten müzik dinlediklerini ve kaseti babasından yeniden rica edip, odasında tekrar tekrar dinlediğini anlatıyor. Yani anlayacağınız, “müziğin sihri” küçüklüğüyle birlikte, onun kanına da yavaş yavaş işliyor.

En başından beri, hayatında hep müzik olan insanların bile, bu işe bir “hobi” olarak baktığı bir noktada (yabancılarda öyle bakıyor) Ramin Djawadi’in de müzisyen olmak istemesi, hayli önemli bir eşiktir. Küçüklüğünde babasının doktor olması sebebiyle -standart olarak- doktorluğa heves ettiğini, ancak lisede, jazz,rock ve blues’un büyüsüne kapıldığını (sanırım bizi dinliyor) söyleyen Ramin, müzik için; neden olmasın ki demiş? İyi ki demiş, bugünkü bestelerini dinlerken “valla, olmuş abi” demek geliyor içimizden.

Ramin Djawadi’in müzik eğitiminin alt yapısındaki sağlamlığı “Berklee College of Music” [1]mezunu olmasına da bağlayanlar hayli fazla, aslında bahsettiğimiz okulun mezunlarına kabaca bir göz attığımızda pek de haksız sayılmazlar. Steve Vai, Quincy Jones, Bill Evans ve daha nice ismi ardı ardına saydığımızda bu uzayıp giden listeden Ramin Djawadi gibi bir mezunun çıkması hayli beklenebilen bir durum olsa gerek. 

Ramin Djawadi, “Berklee College of Music” mezunu olduktan sonra bestecilik konusunda biri tarafından fark edilir. Ve o biri “besteci” denildiğinde “vaowww” tepkisinin kişiliğe bürünmüş halidir. Bahsettiğim isim; üstad Hans Zimmer. Veya pek çoklarının onu tanıdığı ve tanıttığı cümle ile “müziğin dahi çocuğu” (evet, aslında böyle bir şey yok. ben uydurdum) 

Ramin Djawadi’nin bestecilik alanına girişi de Hans Zimmer’ın onu soundtrack’in “payitaht” şehri Los Angeles’a doğru yola çıkarmasıyla resmi olarak başlıyor. Ramin, röportajlarında Hans Zimmer’ın kendisini hep desteklediğini ve müzik konusunda yeni bir bakış açısı getirdiğini anlatıyor. Ee tabii ki Ramin’cim Gladyatör'ler, Inception'lar, The Last Samurai'ler.. o bahsettiğin “yeni bakış açısından" biraz biraz istiyordur herhalde.. 

Gel gelelim Ramin Djawadi’in, hocasından ayrılıp tek başına ne yaptığına?. Ne mi yapıyor? Hiçbir şey canım, oturup kıytırık bir film olan, pek de gişe yapamamış Iron Man’in film müziklerini besteliyor. Şaka bir tarafa, aslında Iron Man’in Ramin Djawadi üstüne tam bir kıyafet gibi olmasının en önemli nedeni, Iron Man’in var olan rockvari protest tavrının, Ramin Djawadi’in geçmişte sahip olduğu rock müzik gruplarının tarzıyla birebir örtüşmesi. Zaten kendisi de beste yapabilme sürecini anlatırken, geçmişte,  bir gruba sahip olup müzik yapma deneyiminin, kendisine çok değerli katkısı olduğunu her fırsatta vurguluyor. Tabii Iron Man öncesi 3 adet önemli dizi müziği deneyimi de mevcut olan Ramin Djawadi, (The Grid, Blade: The Series[2], Prison Break) ve “olmuş” bir Iron Man’le birlikte deyim yerindeyse patlayıp gidiyor...


Oyun müzikleri, diziler, filmler.. neye el attıysa ustalıkla kalkması bilen bir isim Ramin Djawadi, Boynuz kulak hikayesinde önde olan kimdir bilinmez ancak, gözünden dinlerim senicilerden Rani Djawadi, müziği sevenlerin takip etmekten haz aldığı isimlerden biri. Hele Game of Thrones’un ana temasını oluşturan müziğini, beynimizde çalıp dururken, yedi krallığın haritasını gözünün önüne getirmeyen azdır. Tabii ki burdaki görsellikte Carnivalé[3], Rome, Deadwood’dan bildiğimiz Angus Wall ismi ön plana çıkar ki, onu da bir ara anlatmanın gerekliliğini hatırlatır.

Braid[4]” misali anılarınızda dolaşırken, müziği hatırlayanlardansanız, Ramin Djawadi ismi takip etmeye değer bir isim! Bu arada söylemeden geçmeyelim;                                  
Djawadi diye yazılıp "Java-dee" diye okunuyor. 

Keyifli günler! :)


[1]Berklee College of Music,  1945 yılında Boston, Massachusetts'te kurulmuş bağımsız bir müzik konservatuvarı, müzik konusunda Amerika’nın ve dolayısıyla dünyanın marka okullarından biridir.  Özellikle jazz müzik konusunda hayli iyi olduğu söylerler. Onların yalancısıyım. :)


[2]Blade, Marvel Comics tarafından üretilen bir çizgi romandır. 1998'de Blade, çizgi roman karelerinden beyaz perdeye uyarlanmıştır. Bu filmin başarısını takriben Blade II:Bloodhunt  ve 2004 yılında çekilen Blade: Trinity -bilinen bir diğer ismiyle Blade III- filmleriyle seri sonlandırıldı. 2006 yılında  Blade: The Series adıyla ,çizgi roman, Amerika’da bir dizi olarak yeniden yayınlandı. Yalnızca 12 bölüm çekilebildi. Sonraa piufff!


[3]Çok çok acayip bir yapım olan Carnivalé, 2003-2005 yılları arasında toplamda 24 bölüm sürmüş, enfes bir dizidir. HBO’un en büyük günahlarından olan Carnivalé’in bir kez daha anıp, detaylı analizini buradan yapacağımızı şimdiden ekleyelim!


[4]Platform oyunlarının efsanelerinden olan Braid, zamanı kontrol edebildiğiniz, bulmaca, puzzle derken hafifce sıyırdığınız, rüyalarda dolaşırken “sevilene” kavuşturmak için çabaladığınız bir oyundur. E haliyle iyi bir oyundur!
 





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder